Бага насны дурсамж №5

Биднийг хүүхэд байхад амттан, чихэр жимс бас л ховор байж дээ. Юм ч ховор байсан байх. Нэг удаа цагаан самар авах гээд дэлгүүр орж билээ. Дүүтэйгээ хамт явсан санагддаг юм. Тэр үед мөнгө чанга байсныг хэлэх үү нилээн олон самар авах мөнгө өгсөн юм шиг байгаа юм. Надад хэдэн төгрөг өгөөд хэдэнч билээ самар гээд л нэг ах маань мөнгө өгдөг юм байгаа биз. Самар авахаар дэлгүүр гүйлээ. Дэлгүүрйин буланд эргэв үү гүй юу хэдэн ах нар байна. Тэдний нэг нь хэлж байна "За энэ чинь яасан их мөнгөтэй хүүхдүүд вэ? Банк дээрэмдсэн үү л гэдэг юм байгаа биз" би ч Үгүй л гэлээ. Нөгөө нөхөр "Тэгвэл тоолно доо гээд мөнгийг маань авчихав" чааваас баахан задгай мөнгө байсан болохоор олон харагдаж дээ. Тэгээд буцаагаад өгчихөв. би ч за ямар ч байсан дээрэмдүүлээгүй гэж бодоод дэлгүүр ороод самар авах гэсэн мөнгө хүрдэггүй. Тэгээд гэр лүүгээ гүйгээд очлоо. Самар авах гэсэн мөнгө хүрдэггүй л гэлээ. Ах хэлж байна би тэдэн төгрөг өгсөн тэдэн самарт хүрнэ гээд л. Хүн амьтантай таарчихав уу гээд л асуулаа надаас. Би 3 ахтай таарсан тэд нар тоолоод банк дээрэмдсэн үү гэхээр нь үгүй гээд л мөнгөө тоолуулсан л гэлээ. Тэгээд бүх юмны учир тайлагдаж 3 нөхөр манийгаа аргалж нүд хариулж байгаад "боловсон дээрэм" хийж надаас мөнгийг маань аваад баахан задгай төгрөг өгсөнийг ойлгож билээ. 

 За энэ бол шаршуур гэдэг жигнэмэг байна. Их л гоё амттай санагддаг байсан даа. Тэр үед бараг баавгайтай чихэрний дараа орох хамгийн амттай зүйлийн нэг байсан байх. Ээж маань бид 2-т их авч өгдөг байсан даа.

Энэ зүйлийг арай сүүлд 10 жилийн сурагч байхдаа иддэг байж билээ. Ээж сургууль дээрээ их завсарлагаанаар юм идэх хэрэгтэй гээд мөнгө өгдөг байсан би ч яахав гөөхийнд дуртай болохоороо 2-г найзтайгаа аваад л идчихдэг байлаа.

Энэ сахараар хийдэг чихэр бас л их гоё амттай зүйлийн нэг байсан. Нэг удаа гэртээ ийм чихэр хийх гэж плитка-н дээрээ жижигхэн сав тавиад сахар хийгээд хайлуулах гээд бөөн хиншүү тавьж ээждээ загнуулж билээ. Уг нь хийх арга нь зөв даан ч утаа май их тавиад гэрээр дүүрэн хиншүү болгосон болохоор уурласан байх. Мөн жоохон хүүхэд байж хамаагүй плитка асааж гэрээ шатаах байсан тул загнуулсан болов ууг гэж бодоод өнгөрч билээ.

За энэ бол биднээс арай дээхнэ үед улаан ус гэж нэрлэгддэг байсан бидний үед 50-н хийжүүлсэн ундаа. Гөөхийтэй маань ч сайхан зохицдог зүйл шүүдээ. Манай нэг ангийн хүүхэд гөөхий аваад 1 ундаа аваад уралдаж идэхэд манай хүн хол илүү түрүүлдэг байсан.

Энэ бол эмээгийн маань хийдэг архи гаргах технологи. Архи ямар ууж үзсэн биш харин энэ доор нь байдаг хоормог гээч зүйл л их сонирхол татдаг байсан. Тогоонд наалдсан хоормогийг долоох дуртай хүүхэд байж. Нээх гоё исгэлэн тэгээд хатчихсан хоормогны өнгөр ч бас л муухан чихэрнээс гоё шүү. Одоо ч амт нь санагдаж хаа нэг арааны шүлс гоождог юм.